نوستالوژی

مداحی هایی که مادر من توی گوشیش دارد حداقل برای هشت، ده سال پیش است. بعد مثلا سید جواد از توی آشپزخانه نوحه ی سنگینِ ضجه درآر می خواند و من روی کاناپه ی پذیرایی می نشینم، لبخند می زنم و توی گذشته غرق می شوم.