لعنت به هاروکی موراکامی

هیچ‌وقت نیمه‌شب‌های بارانیِ روزهای قرنطینه کتاب‌های موراکامی را نخوانید! همچین خطایی فقط از یک دیوانه سر می‌زند. تاثیرش از دیدن انیمه‌های ژاپنی وقتی سرماخورده‌ای و یک لایه‌ی خاکستری روی همه‌ی خاطراتت نشسته هم بیشتر است. کتاب‌های موراکامی همان درِ رنگ و رو رفته‌ی تویِ کمدِ اتاق است که فقط بعضی شب‌های بارانی قفلش باز می‌شود و تو را میان یک سرزمین خاکستری، عجیب، زنده و شدیداً حزن‌انگیز رها می‌کند ... حالا چشم‌هایت را ببند و صدای چک‌چک باران روی روحت را لمس کن...