سجاده نشین باوقاری بودم
پنجشنبه, ۲۹ آذر ۱۳۹۷، ۱۰:۲۲ ق.ظ
انگار کن کوه آتشفشانی سال ها خاموش، سرد و فوران نکرده که تا نوک قله اش را شهرداری خراش داده، پله چیده و جا به جا سطل آشغال فرو کرده اما کسی تُفش را توی سطل آشغال ها نریزد! جمعشان کند و یک جا بریزد روی قله که صدای جلیز بدهد و کیف کند!
پ.ن:
بازیچه ی کودکان کویم کردی (مولوی)
