.

«ناامیدی» موجود صبور و قدرتمندی ست. مثل «وحشت» نیست که سطل آب یخ شود و بریزد روی سرت و تو ماتت ببرد. ناامیدی سوسک ریز آشپزخانه‌‌ است، دیر بجنبی همه‌ی زندگی‌ات را پر می‌کند. ناامیدی کرم ساقه‌خوار درخت سیب است؛ یک وقتی به خودت می‌آیی و می‌بینی تمام آرزوهایت پوک شده و با نوازشی از هم می‌پاشد.

ناامیدی ترسناک است. حتا از ترس هم ترسناک‌تر.