من اگر دختر بودم از لج این‌هایی که می‌گویند «یه‌‌کم زیبایی ببینیم!» و بعد عکس سرلخت دختر جوان و خوش‌اندام و موبلند و پیرهن‌چاکی را (مجموع این‌ها را بخوانید سکسی) فرو می‌کنند توی چشم مخاطب، نه فقط چادر می‌پوشیدم، روبنده هم می‌زدم. کاری به دین هم اگر نداشتم لااقل آزاده بودم! از شدت این تحقیر و توهین دردم می‌گرفت.
پ.ن:
من که هر چه بیشتر می‌گذرد، بیشتر و غلیظ‌تر روی این نگاه مردسالار دنیای مدرن بالا می‌آورم.
کسی که از لسان‌الغیب فقط شکل خواندن شعرهایش را می‌فهمد و ارتباط مضمون بیت‌هایش با شاعران قبل‌و‌بعد و حافظ‌نامه‌ی خرمشاهی و چند ترم دانشکده‌ی ادبیات، معلوم است از دیوانِ عزیزش، مفهوم حقیر و اخته‌شده از مبارزه و مدرنیته‌زده‌ای به نام «صلح» می‌کشد بیرون و به مغز نوجوان بیچاره فرو می‌کند.
پ. ن:
و به همین سیاق، یک نسخه‌ی عمومیِ جنسی و سخیف و ویران‌کننده از «عاشق‌شو! ارنه روزی...» می‌سازد و مغز نوجوانِ در آستانه‌ی بلوغ را با توهم جنس مخالفش تنها می‌گذارد. کاری که هر روانشناسی با هر اندیشه‌ای آن را نهی می‌کند.
واژه‌ای که با به کار بردنش می‌شود مکالمه‌ای حال‌به‌هم‌زن را بدون شرم از محتوای آن، با جنسی مخالف پی گرفت.
