نقطه

می‌تونستی جنجال به پا کنی. فریاد بزنی و پشت سر هم یه سری حرف رو تکرار کنی که خسته شدم، بس کن، این چه زندگی ای شد ... می‌تونستی بعد از همه‌ی این حرفا گریه کنی و بری توی اون اتاق بخوابی. می‌تونستی تا چند روز، حتا چند هفته باهام حرف نزنی. قهر کنی. جلوی بقیه بخندی که انگار نه انگار و همین که تنها شدیم بی محلی کنی. می‌تونستی. به بوی خنده‌هات قسم بهت حق می‌دادم اما تو فقط چند ثانیه‌ی کوتاه خیره شدی تو چشمام، لبخند زدی ‌و آروم گفتی : اشکال نداره ...