.
شنبه, ۶ اسفند ۱۴۰۱، ۱۲:۰۷ ب.ظ
تمام کارهایم را حواله کرده بودم به فردای آمدنت. حالا لیست بلندی دارم از فیلم‌های ندیده، آهنگ‌های گلچین‌شده‌ی هنوز کامل نشنیده، جاهای دنج شیراز، خوراکی‌هایی که فقط یک‌بار خورده‌ام و ازشان خوشم آمده، بهترین غزل‌های سعدی، روسری‌های آبی و فیروزه‌ای و یشمی، مانتوهای بلند زیر زانو، ساعت‌های خلوت بازار وکیل، حافظیه، باغ ارم... حالا من مانده‌ام و اتاق نم‌گرفته‌ای از خاطرات به‌دنیا نیامده. لیست را مرور می‌کنم: خیلی از رستوران‌ها تعطیل شده‌اند. فروشگاه‌های اینترنتی از دسترس خارج شده‌اند. آدم‌ها رفته‌اند پی زندگی‌شان. من ولی مانده‌ام. نشسته‌ام روبه‌روی نیامدنت. با یک آلبوم بزرگ از عکس‌هایی که جای من و تو وسطشان خالی ست.
